Net zoals de SILOKquiz is ons voorbereidingsrestaurant ook een klassieker geworden: met z’n vijven hebben we lekker gegeten in De Heksenketel en daardoor waren we goed op tijdn de zaal. Walter was niet mee gan eten, en kwam daardoor tijdens de eerste ronde binnenwandelen. Geen probleem, we zijn erger gewoon 🙂

De eerste ronde begonnen we niet echt slecht met maar vier fouten, maar in dit gezelschap betekent dat onmiddellijk drie punten achterstand, en dat liep in de komende twee ronden langzaam op. De schitterende vondst ’tweespalt’ van Jan voor het houten geraamte van een boot was helaas verkeerd, maar Veerle herkende blindelings Madeira als compensatie. Als koppel overruleden ze ook Walter en Bart: de Cluedokoloneel heet Mustard, en niet Custard. Walter kende dan wel de naar-de-winddraaiende dakconstructie die ‘gek’ heet (en volgens de organisatie is een grote gek een kwibus). De eredoctoraatkrijgende Waalse Italiaan met de kruidige naam ontsnapte aan Veerle en Jan, maar Walter toonde zich heel behulpzaam met zijn kennis van Italiaans-Franse kruiden en zijn dragon bracht dheel terecht de heer Dragone op ons blad,

De tweede set van drie rondes en droedelrondes deden we meer dan behoorlijk en zonder onze boekskesspecialiste herkenden we de dames Jolie en Watts, terwijl Veerle natuurlijk Werner Desmedt wist te benoemen.Iets minder boekskes maar toch ook niet lelijk: Suzanne met de mooie ogen, tot verbijstering van Walter die dat toch een rare naam vond voor bloemekes. Deeltjesversneller voor een raar tekeningetje was dan wel weer voor de hand liggend, maar een rokende madam op een sigarettenpakske en de moderne megalomane k unstenaar Quinze, die ergens rode paraplus had neergezet kenden we niet. Na eventjes zesde gestaan te hebben stonden we na deze sessie achtste, tussen toch niet al te slechte ploegen. Het viel ons trouwens op dat we fysiek omgeven werden door stil pratende en heel goed luisterende ploegen die veel punten scoorden.

De laatste ronde was dan een alfabetronde, goed voor 52 mogelijke punten en met daarin de zes linken uit de vorige rondes. Bovendien beweerde de presentator dat we goed moesten opletten, want dat er nog een hint in de vragen-antwoordenvolgorde zat. Met als gevolg dat Veerle, Jan en Randall de ganse ronde acrostichons hebben zitten zoeken: allemaal vergeefs want de hint stelde niets voor en waredelijk nutteloos geweest, zelfs als we hem hadden gevonden. Het begon niet goed, want zelfs ons ploeglid dat een tijdje terug nog langs achteren belaagd was geworden door drie éénstrepe naam niet van de Antwerpse ombudsvrouw (die trouwens in een andere ploeg aan het meequizzen was). In welke wijk Randalls nieuwe apartement is nu wel duidelijk, want hij wist zonder aarzelen het woord Favela, inclusief juiste schrijfwijze. De soldaat op een paard die liever te voet vecht vonden we niet direct, tot Eric via ons favoriete kruid dragon op een dragonder kwam. In de categorie Italiaanse eilanden wist Bart Giglio nog wel, maar het Isola Bella was er net teveel aan: onze tweede fout in de niet zo moeilijke alfabetronde. Vermeldenswaardig is nog wel dat we met vier ingenieurs aan tafel nog een serieuze discussie hadden over de eenheid van energie.

Netjes rond twaalf uur kwam dan de uitslag van deze weeral heel goed georganisserde quiz: De Haasjes, Canasta en Dinges (ondanks hun sterke prestaties hier de voorbije jaren hebben ze geen sterktepunten) waren natuurlijk veel te sterk (hoewel we twee rondes voor het einde nog gelijk stonden met die laatste ploeg), en we werden netjes achtste in dat voor ons toch wel sterke veld. Netjes, veel meer zat er niet in. Tot volgend jaar op de Bosuil!