Alweer de 25 ste, een indrukwekkend aantal. Allereerst felicitaties aan en bewondering voor de organisatie om zoveel jaren een goed georganiseerde quiz te maken. Ondanks de rugbrekende stoelen (nu voor de helft vervangen, hoera) komen we altijd graag terug, al vele jaren.

Het klassieke patroon: zes gewone rondes, twee tafelrondes en een dure alfabetronde. De eerste ronde leek ons niet te liggen: nette mensen als we zijn is onze kennis van scheldwoorden heel beperkt. Gelukkig zijn we ook luie mensen, dus Lamzac kenden we wel. Maar o.a. oxymoron en Paljas lukten niet. Uiteindelijk bleken onze 12 punten helemaal niet slecht, en goed voor een tweede plaats. Quizzers zijn nette mensen.

De tweede ronde bleek kaalheid als rode draad te hebben, en een korte blik aan onze tafel maakte duidelijk dat we kenners waren. Hier scoorden we dan ook goed, met een mooie vondst/herinnering van onze SG dat meneer Chauvet een grot gevonden had. En mooi om nog eens Blue Blot te horen.

De bergachtige derde ronde ging redelijk, met een zwarte herinnering aan Mount Rushmore (hoewel niemand van ons daar ooit was). De Antwerpenaren bleven helaas in gebreke met de Koraalberg, en de Francofielen kenden een Engels zingende Gilbert Montagné niet. Samen met een bijna correcte tafelronde leken we aan de pauze gepredestineerd om een goede eindprestatie neer te zetten: gedeeld tweede, achter het duidelijk sinds ronde één voorop lopende NGMB.

In de landenronde bleek opnieuw wat er gebeurt als de studiereisbijdragen te laat uitbetaald worden: dat kost punten. Mevrouw Bronson bleek niet uit Holland te komen, de suissen niet uit Engeland en onbekende muziek niet uit El Salvador. De ideale Suske en Wiske-titelhond kenden we gelukkig wel, en waarom we chocolade kennen weet niemand: 12/15 en meestrijdend achter het ongenaakbare NGMB.

De lidwoordenronde ging vlot, we kennen onze talen en koninginnen (sommigen aan tafel zijn nog steeds de Hispaanse koning getrouwe), dus een perfecte ronde. Intussen waren ook de hersenbrekers van de tafelronde opgelost, gecheckt en dubbelgechekt, de punten stroomden binnen.

De laatste normale ronde gaf een aantal voor de hand liggende antwoorden maar bokser Lenny bleef een tijdje hangen tot onze pugilistenfan de grootheid wel juist kon duiden. Een man wiens uitvinding de wereld totaal veranderd heeft bleef ook een tijdlang zoek, maar gelukkig kon onze beste automobilist ons die schande besparen. De gemiddelde studente geneeskunde bleek niet bekend bij onze medisch expert, gelukkig hadden we andere kenners in de ploeg. Enkel met de tuinman van de koning zaten we in de knoop, die kwam niet op ons antwoordblad. Uiteindelijk dus slechts één foutje en in pole positie voor de tweede plaats. Alleen nog de altijd pijnlijke alfabetronde.

Na veel spelen met medeklinkers kwam de Amerikaanse auteur Hesgeth Hegeths Hegseth op het blad en na enige discussie over de schrijfwijze Jemen ook. Voor het opschrijven kiezen we nooit diegene met de beste spelling, maar altijd de quizzer die het best kan luisteren. De letter F was hiermee ook afgedekt. Helaas, omdat wij alleen maar naar nette feestjes gaan, altijd braaf meespelen, niet weten dat Edlund echt wel een ‘u’ heeft en we ook niet weten welke boot als een speer gaat hadden we er uiteindelijk vier fout, wat neerkomt op 8 foutpunten, We vreesden het ergste.

Gelukkig waren we niet de enigen die links en rechts een lettertje lieten lopen en bleef de schade beperkt: in een select gezelschap derde, we waren er blij mee. Wel weer niet gewonnen, maar ja, daar kan niets aan gedaan worden, want zij zijn groot, en wij hebben een mentaal probleem…