Vanwege een zaterdag die nog hektischer was dan gebruikelijk, werden deelnemers Walter – Veerle – Jan – Randall – Kurt deze keer niet per SMS verwittigd van het precieze adres van de nakende kwis. Toch waren 4 van de 5 ploegleden ongeveer ter plaatse op het ongewone begin-uur 19u30. Zij zetten de toon voor een spannende strijd, waarin we pakweg 85% konden wegkapen op elke vragenronde.

Deze kwis staat al een aantal jaren op ons vaste lijstje. Voor sommigen is het al iets verder rijden, zeker in geval van hinderlijke wegomleggingen. Bij aankomst is het hier dan nogal zoeken naar parking, maar bij het kontainerpark aan het uiteinde van de straat is er altijd plaats. En dan was er nog de mensonwaardige oppervlakte-per-kwisser van zowat 25-bij-25 cm, wat de jongedame achter Randall noopte om hem enkele verzoekjes in het oor te fluisteren .. een gentleman kan natuurlijk niet weigeren.

Meer dan vorige edities, waren alle Hombres het er roerend over eens dat de “leuke vragen” precies de juiste moeilijkheidsgraad hebben getroffen om hiervan een uitdagende kwis te maken, zonder daarom hopeloos te zijn. De samenstellers hebben blijkbaar geopteerd voor een vernieuwingsbeurt, want er zaten enkele originele koncepten in deze uitgave.

Zo mochten we knobbelen over een “Mastermind” ronde waarin de letters van elk antwoord met de bekende witte en zwarte topjes werden gekwoteerd als hint voor de volgende vraag. Er was ook een toffe “thema” ronde waarin 10 gekke leidraads moesten helpen om 2×10 antwoorden te vinden. En in de gesmaakte finaleronde werd er met een pak punten gesmeten, waarin telkens 2 antwoorden een hint opleverden voor een verdere vraag, die dan met meer punten gekwoteerd werd. Er ontstond zo een binaire boom van 4 verdiepingen, waarvan de bollebozen in onze ploeg al een heel eind voorop de juiste antwoorden zaten te anticiperen. Bij de afrekening bleek deze ronde dan toch voor enkele gevestigde ploegen serieus wat punten te kosten.

Ik moet benadrukken dat de deelname van Jan & Veerle hier onontbeerlijk was. Niet alleen de prijzentafel, maar ook sommige netelige flora-vraagjes kaderden hier helemaal in de sfeer van de nabijgelegen groenteteelt. Daarmee wil ik niets tekort doen aan de verdienste van Kurt, die me verscheidene keren verbluft heeft met het soort encyklopedische kennis dat we eerder bij onze tegenstrevers gewoon zijn. En ook Randall, die het geheelonthouderschap alsmaar ernstiger neemt, hield het hoofd koel op de drukste momenten van de kwis. Zijn oplossing van het logisch raadsel in 8 onbekenden was een verwezenlijking van het onmogelijke, in slechts een halve kwisronde tijd.

Onze doorluchtige sekretaris-generaal had al aangekondigd dat we hier duchtige tegenstand konden verwachten. Inderdaad werd al snel duidelijk dat onze plaats niet helemaal bovenaan de rangschikking was, maar zowat op 1/3 van de tabel. We hebben de ganse avond rond die 12de plaats op 35 ploegen gezweefd.

Ik kan hier niet reproduceren hoeveelste we geworden zijn of met hoeveel punten. Ik onthoud wel de onthutsende skore van 135 punten op een maximum van 140, bij winnaars de Maxisten, ex aequo met de ploeg die heel de avond op kop stond, ons onbekende “Cactus”. Namens de hele ploeg kan ik stellen dat we volgend jaar graag opnieuw van de partij zijn.